(تاریخ نگارش: 21/5/96)
یادم باشه زمان عصبانیت دهنم رو باز نکنم. دخترکِ نازم من میدونم که این کار بی نهایت سخته اما شدنیه. باور کن که میشه و میتونی. به خدا آسیب هایی که از حرف زدن در مواقعِ عصبانیت به خودت و بقیه ممکنه بزنی گاهی جبران ناپذیرن. ازت خواهش می کنم دفعه ی بعدی که عصبانیت خواست افسار ذهن و زبانت رو به دست بگیره به یادِ قرارِ امروزمون بیفتی و همون موقع لبخند بزنی...
یادم باشه مهمترین دلیلی که باعث شد دیروز(جمعه) بهم خوش بگذره و لذت ببرم و افسرده نشم برنامه ریزی بود. من به قدرتِ نوشتن و برنامه ریزی و هدف گذاری و دنبال کردنِ عادتها ایمان دارم. من ایمان دارم هدف یا خواسته ی من از زمانی که روی کاغذ میاد برآورده شده ست.
یادم باشه تو زندگیم هر وقت خواستم کاری در حقِ کسی غیر از خودم انجام بدم از خودم بپرسم: دوست داشتی کسی همین کار رو در حقِ تو انجام بده؟ یادم باشه هر کاری انجام بدم چه خوب چه بد نتیجه ش رو میبینم... پس اگه دوست ندارم کسی فلان کا رو در حقم انجام بده، خودم هم در حق کسی انجامش ندم.
همسر میگه خیلی مهمه بلد باشیم خودمونو جای طرف مقابلمون بذاریم. میگه تا وقتی با کفشای کسی راه نرفتیم نمیتونیم در موردش قضاوت کنیم...به نظرم قضاوت خیلی کارِ مزخرفیه، اما اجتناب ناپذیره.
