*یادم باشه وقتی میخوام فیلم ببینم یا کتابی رو بخونم، به هیچ وجه سراغِ نظراتِ آدمهای دیگه نرم. ممکنه آدمی باشه که خیلی از طرز فکرهاشو قبول داشته باشی، اما وقتِ فیلم دیدن باهم تفاوت سلیقه داشته باشین. کلا من دقت کردم وقتی قراره کاری رو انجام بدم دیگران فقط از حیثِ تجاربِ خودشون میتونن به من اطلاعات بدن اما مطلقا نمیتونن راهکارِ مناسبِ من رو برام تجویز کنن. تنها کسی که میتونه این کار رو واسه من انجام بده فقط و فقط منم. به نظرِ من کسی که از محتویاتِ درون ذهنِ من مطلع نیست صلاحیت نداره که بخواد برام نسخه بپیچه.
*یادم باشه فکر کردن به نگرانی هایی که هنوز نیومدن و ممکنه هر گز نیان جز هدر دادنِ انرژی و زمانم هیچ دستاوردِ دیگه ای واسم نداره. یادم باشه تصور کردن بدترین حالتِ ممکن یکی از تمایلاتِ ذهنی ای هست که من دارم و تا جایی که می تونم باید واسه قوی کردنش در جهتِ مثبت تلاش کنم. یادم باشه همیشه در اکنون و اینجا زندگی کنم. یادم باشه گذشته تجربه هاش رو گذاشته و از من گذشته . یادم باشه آینده هست که من رو سوپرایز کنه و بشه چاشنی و نمکِ زندگیم، هست که بشه مایه ی تنوع. آینده ای که بخواد حدس زده بشه یا پیش بینی بشه دیگه سوپرایزِ خودش رو از دست میده. کمی اجازه بده آینده با جریانِ خودش رخ نمایی کنه. یادت باشه مرگ در همین حوالی پرسه میزنه. یادت باشه طوری زندگی کنه که وقتِ سر رسیدنش دلت خالی باشه از حسرت و اندوه نزیسته هات....
