مطالعه آدمی را کامل می‌کند؛
گفت‌وگو آدمی را آماده می‌کند،
و نوشتن آدمی را آدم می‌کند.
-کتاب جستارها، اثر فرانسیس بیکن
یادم باشه که کامل بودن چیزی نیست که من واسه خاطرش اینجام. یادم باشه من حق دارم اشتباه کنم، ناقص و بد باشم. اگه بد بودن بد بود که بدی وجود نداشت. به نظرِ من بد بودن (نه به معنای آزار آدمها) به معنای اشتباهی بودن هیچ ایرادی نداره. من از همون روزی که به این دنیا اومدم انگار اشتباهی بودم. تو این دنیایی که خیلی چیزایِ اشتباهی(به نظرِ من مثلا تعقل) وجود داره اگه کسی پیدا شد و خواست بهت بگه این جای کارت اشتباست و فلان جاش خرابه باید با مشت بری سمتِ دندوناش تا یاد بگیره خرابی یعنی چی؟ این تویی که باید به خودت اجازه ی بد بودن بدی همونطور که مدام با چوب بالا سرش وایسادی و ازش توقع ایده آل بودن داری. بله عزیزم یادت باشه اشتباه بودن لازمه...باید اشتباهی بوده باشی تا راهِ درست بودن رو پیدا کرده باشی.
